“Tja, wat valt er te zeggen over Ab Krook, in dit kader tenminste… Ik heb in het verleden 5 jaar ‘Artibus’ (Academie voor Beeldende Kunsten, red.) gedaan in Utrecht, maar zag ‘de kunst’ nooit als m’n toekomstige broodwinning… Meer als hobby, als passie… Een leven als sappelend kunstenaar, afhankelijk van subsidies of goedgunstige mecenassen, zag ik niet zo zitten. En ik had gelukkig nog andere talenten waarmee ik m’n toekomstige hypotheek beter dacht te kunnen betalen.”

“M’n alfa- en bèta-kant zaten altijd dicht bij elkaar, dus ook wiskunde en datalogie (jaren ’60) had mijn interesse en dan stond je automatisch aan de wieg van de huidige ICT-tsunami. Na een carrière in de ICT – ik had een bedrijf in medische toepassingen – kroop het bloed toch waar het niet gaan kon : Ik volgde een cursus bij Pieter van Oostveen, de bekende rivierenlandschilder in Beneden-Leeuwen. Mijn vrouw Carla schilderde daar al een poosje. Dat ging best snel en toen Pieter ermee wilde ophouden vroeg hij me of ik de cursus wilde overnemen en zo is het gekomen…”

“Ik schilder zelf te weinig. Ik ben zo intensief bezig met de cursisten, dat daar eigenlijk geen ruimte voor overblijft. Soms vind ik dat best jammer, maar meestal vind ik het eigenlijk wel goed zo… M’n eigen werk is vaak nogal surrealistisch en ik probeer daar altijd een zekere gelaagdheid in te leggen… Zou wat meer abstract moeten werken: dat verkoopt het beste, maar bevredigt me toch het minst… rare jongens, die kunstenmakers…”